Renee Naaktgeboren, Tender Manager Offshore & Conversion bij DAMEN Shiprepair & Conversion, werd deze zomer uitgeroepen tot Jong Haventalent 2017. Wakeboardend tussen de reuzen in de haven sleepte ze de titel binnen. “Af en toe moet je iets extreems doen en grote projecten aangaan. Dat is cool.”
Het contrast met de immense reparatie- en conversiewerf, het staalwerk en de rauwheid van de omgeving kan haast niet groter. Want Renee (29) oogt allesbehalve een havenwerker; een bescheiden hakje, een spijkerbroek, colbert en de nagels rood gelakt. Stijlvol en stoer. Haar visie op technologie en op de toekomst van de haven deelt ze graag. Met haar kennis en innemende persoonlijkheid weet ze mensen in beweging te krijgen.
Hapklaar
De havenjongedame is de spil tussen de klant, sales en projectmanagement. “Ik ben zo sterk als het team is”, vertelt ze. “Met allerlei verschillende disciplines bij elkaar is het de kunst om onderling goed af te stemmen. Het allerbelangrijkste vind ik om als team gemotiveerd en enthousiast te werken – dát straal je ook uit naar de klant. Alsof je een grote familie bent. Een goed aanbod is het gevolg van een goede samenwerking.”
Zoveel mensen, zoveel wensen en meningen. Renee zweert bij duidelijkheid. Dat creëert vertrouwen en daarmee motiveer je een team, stelt ze. “Soms is het voor mensen lastig om zich een voorstelling te maken bij een groot project. Dan maak ik het ‘kleiner’, hapklare brokken. Iedereen in het team moet kunnen zeggen wat hij of zij van iets vindt en op die manier maak je dat mogelijk. Kijk, soms weet ik ook niet precies wat er wordt bedoeld en dan zeg ik dat gewoon. Ik hoor dan liever de mening van een expert dan dat ik mezelf voor de gek houd en het wiel opnieuw ga uitvinden. Het is niet erg om iets niet te weten, als je daar maar eerlijk in bent. Zo bekeken, durf je ook te zeggen: ‘laten we samen iets nieuws gaan verkennen’. En dát spreekt aan. Daarmee zeg je eigenlijk dat je niet bent vastgeroest, maar vanuit een open blik wil kijken naar situaties. Als iedereen het vertrouwen heeft dat hij of zij out of the box mag denken, dan komen vaak de creatiefste ideeën. Ideeën waar de markt nog niet aan had gedacht.”
Gore nagels
Als kleine meid is de geboren en getogen Rotterdamse al besmet door het geluid van kolkend water, de geur van staal en de weidsheid van het havenlandschap. Haar vader had een eigen machinefabriek, waar ze rondbanjert vanaf haar zesde. Tussendoor bouwt ze met K’NEX en Lego. Gekscherend wordt Renee vaak ‘de verloren zoon’ genoemd. “Ik had altijd meer zwart onder mijn nagels dan kleur erop.” Als ze tien is weet ze dat ze ‘iets met machines, schepen of staal’ wil worden.
Tijdens haar studie Werktuigbouwkunde aan de TU Delft geeft ze toe aan haar ongebreidelde enthousiasme en nieuwsgierigheid naar (een buitenlands) avontuur. Ze loopt een half jaar stage in Qatar bij DAMEN. “Ik vond het belangrijk om me te oriënteren op wat ik écht wilde. Kijk, als je afgestudeerd bent, weet je niet wat het is om te werken. Als stagiair mag je alles vragen en overal meekijken. Het is een fantastische speeltuin om erachter te komen wie je bent en wat bij je past. Mits ze het zichzelf kunnen permitteren, raad ik studenten aan om het afstuderen een half jaar uit te stellen en een praktische stage te lopen. Ga eerst op ontdekkingstocht. Wees niet bang om erachter te komen wat bij je past.”
Blijven ontdekken
De ontdekkingsreis houdt niet op na haar stage. DAMEN spreekt haar zo aan, dat Renee er na haar afstuderen aan de slag gaat. Daar heeft ze nog geen seconde spijt van gehad. “Iedere dag is weer een nieuwe belevenis. Het mooie van het werk is dat ik allerlei geweldige mensen van andere geweldige Rotterdamse bedrijven tegenkom. De roeiers, de loodsen, de kranen en de lassers die we inhuren – we hebben elkaar allemaal nodig. Eigenlijk offreren we projecten niet zozeer als DAMEN, maar proberen we de Rotterdamse haven met al haar producten en diensten als geheel te verkopen.”
Ondanks de vooruitstrevende technologieën, ligt het lot van de Rotterdamse haven volgens Renee nog wel altijd in menselijke handen. “We kunnen niet zonder de haven. En natuurlijk moet er iets veranderen. Er moeten meer creatieve, technische en logistieke oplossingen komen om nog groener te produceren en te innoveren. Maar ik geloof ook dat de haven in de toekomst een andere betekenis krijgt. Het werk gaat verschuiven, de haven zal een meer faciliterende rol gaan vervullen. Wel geautomatiseerd, maar minder functionerend vanuit individuele bedrijven. Ik verwacht dat de haven een grote organisatie wordt, waar alles gebeurt.”
Karakter bepaalt het succes van AI
Bang voor automatisering en technologisering hoeven we dus niet te zijn. “Artificial intelligence (AI) gaat wel een grote rol spelen – waarschijnlijk ook veel sneller dan we nu denken. Maar we moeten leren om daar op een nieuwe manier mee om te gaan. Met behulp van technologie is het waarschijnlijk mogelijk dat iedereen hetzelfde IQ krijgt. Kennis wordt dan beschikbaar in een chip. Over twintig jaar zijn er geen opleidingen meer nodig en spreken we allemaal dezelfde taal. Met zo’n chip kun je pas echt grote dingen gaan doen.” Renee’s ogen worden groter. “Eén groot netwerk van de wereld maken bijvoorbeeld. Creativiteit en innovativiteit van mensen blijft nodig om die technologie te kunnen evolueren en te programmeren. Ook lager opgeleiden hoeven niet te vrezen voor hun baan door robotisering, want ook robots moeten gebouwd en onderhouden worden door mensen. Ik voorzie daar een verschuiving van werk, maar zeker geen verlies van werk. Kennis wordt beschikbaar voor iedereen. Het komt dan aan op jouw karakter als mens: hoe zet je de kennis in? Wat doe je ermee?”
Ethiek
De mogelijkheden van AI zijn eindeloos. Dat maakt hongerig en schept torenhoge verwachtingen, ook bij Renee. “Ik wil de ondernemer zijn, er meer mee doen.” Tegelijkertijd is de ethische lijn waarover ze loopt flinterdun. Want hoe voorkomen we dan dat we worden overgenomen door ons eigen systeem? “Het is onze taak om de balans te houden, om met ons verstand te blijven werken en plezier te houden in wat we doen”, stelt ze. “We moeten AI inzetten waar het ons ontzorgt, maar niet het hele systeem laten overnemen door AI en robots die slimmer zijn dan wij. We moeten grip blijven houden op de maatschappij. Misschien wordt dát dan wel mijn rol over twintig jaar.”
Brains en bravoure
Terug in het nu. Renee is Jong Haventalent 2017. Met die titel is ze een jaar lang een rolmodel voor jong talent in de haven. “Een fantastische eer, waarbij ik laat zien wat de haven is – hoe tof het is! Wat er kan, waar de haven naartoe gaat, wie ik ben en hoe ik hier ben gekomen.” Tijdens de titelrace verzon ze een PR-stunt en bracht ze haar belangrijkste boodschap met brains en bravoure over de bühne. Vanaf een wakeboard schudde ze de wereld wakker: de haven betekent naast keihard bikkelen, ook oneindig veel lol en mogelijkheden. Het is veelzeggend over wie ze is en over wat ze wil: hiér de rest van haar leven blijven werken!
De haven van Rotterdam is een sterk merk. Gunstige liggingen, veel diepgang; toegankelijk én met een sterk achterland. Maar hoe mooi ook, het is geen...
Lees het hele artikel Binnenvaartschip Carinalexander meert aan bij de containerterminal van APM op de Tweede Maasvlakte. Het is een zaterdagmiddag. Het miezert en er staat een stevige wind....
Lees het hele artikel