DE WERKENDE MENS 

Liep u onlangs op de Coolsingel geheel onverwacht tegen een groot beeld aan? Dat kan goed kloppen. Richting Churchillplein, ter hoogte van Donner, heeft Historisch Genootschap Roterodamum voor de terugkeer van de Bijenkorfsteen gezorgd. Inderdaad een terugkeer, want het ligt heel dicht op de plek waar het als gevelsteen ooit aan de vooroorlogse gevel van de oude Bijenkorf hing. 

Lekker belangrijk, zult u wellicht zeggen. ”Heel belangrijk”, antwoord ik dan. Kijk naar de beelden van de oude Bijenkorf van architect Dudok en je ziet de rijen met mensen die zich voor de etalages stonden te vergapen. 

De herplaatsing van dit beeld gaat eigenlijk samen met de afronding van de vernieuwing van de Coolsingel, jaren geleden al ingezet. Ruimte voor voetgangers en fietsers moet ervoor zorgen dat onze belangrijke hoofdader de uitstraling van een heuse boulevard krijgt. De meningen verschillen. Zo zou er nog wat meer groen bij mogen. 

Sommigen willen zelfs de al teruggedrongen auto helemaal weg hebben, maar de verandering, de vernieuwing, is duidelijk te zien en niet meer weg te denken. 

Wat zou het fijn zijn wanneer de beelden van de rijen voor de oude Bijenkorf ook terugkeren. Maar terug naar die gevelsteen van kunstenaar Hendrik van den Eijnde. Het heeft de titel “de werkende mens” en Rotterdamser kun je zo’n titel niet bedenken. De ene kant toont ambachtslieden in de stad en de andere kant beelden uit de haven. De steen ligt ook op een hele mooie sokkel, gemaakt door Jan Konings. De sokkel is belangrijk, omdat de steen dan niet rechtstreeks op de grond ligt, maar erboven hangt. Zoals het ook bij de oude Bijenkorf het geval was. 

Lange tijd was er kritiek dat de haven in de stad niet zichtbaar was. Met deze gevelsteen is dat duidelijk wel het geval. Loop er niet tegenaan, maar loop er vooral omheen. Mijn persoonlijke mening is dat de stijl van de kunstenaar past bij het DNA van Rotterdam: eerlijk met een rauw randje. Natuurlijk mag en zal iedere Rotterdammer er zelf zijn of haar mening over gaan geven. Gelukkig maar. 

Ik ben er heel blij mee. Op die nieuwe Coolsingel past dit vooroorlogse beeld meer dan goed. Het toont een Rotterdam met noeste werkers met harde kaaklijnen. Met een stoomtrein en stoomschepen. We hebben dan uiteindelijk toch een beetje onze haven in de stad.