PLASTIC FANTASTIC

Mijn wekelijkse rondje hardlopen combineer ik regelmatig met zwerfvuil rapen, ook wel plogging genoemd. Het is niet ingewikkeld: je neemt een (vuilnis)zak mee, trekt een paar tuinhandschoenen aan om blik, flesjes en andere troep van de straat en uit de sloten te halen, en that’s (sh)it.

In dit kader organiseer ik ook regelmatig zwerfvuilopruimacties. Enthousiaste opruimteams met heroïsche namen als ‘Troeptroopers’ en ‘Plastic Avengers’ helpen dan mee. Gewapend met grijpstokken strijden we samen voor een schonere omgeving en mooiere wereld. Soms kiezen we een locatie langs de Maas en prikken we met vijftig man in twee uur makkelijk 75 volle vuilniszakken bij elkaar. Met een trots en ook dubbel gevoel poseren we na zo’n event bij onze buit: hout, visnetten, plastic materiaal en nog veel meer. Vervolgens belandt het als ‘restafval’ in de laadbak van het vrachtwagentje van de plaatselijke reinigingsdienst. Doodzonde!

Want afval is grondstof. Ook ons zwerfvuil. En zeker plastic. Volgens Havenbedrijf Rotterdam verdwijnt op dit moment de helft van al het plastic afval in de afvalverbrandingsinstallaties. Daar krijg je wel energie voor terug in de vorm van warmte, maar waardevolle grondstoffen voor plasticrecycling gaan verloren. Bovendien draagt het verbrandingsproces bij aan de CO2-uitstoot. Die verspilling moet stoppen. Plastic verdient een tweede leven in dagelijkse toepassingen als verpakkingsmateriaal, doppen en sluitingen, maar ook in onder andere speelgoed, meubels en koffers. En daarvoor is meer afvalplastic nodig! Ik heb niet de illusie dat ik met opruiminitiatieven het afval- of zwerfvuilprobleem ga oplossen. De wereldwijde productie van plastic is gegroeid van 1,5 miljoen ton in 1950 naar 359 miljoen ton in 2018. Volgens TNO zet die groei zelfs door tot 1 miljard in 2050 als er niets verandert. Ik geloof wel dat iedere kleine stap helpt. De ban op single use plastics en het invoeren van meer statiegeldsystemen zijn goede voorbeelden. Wegen en straten liggen een stuk minder bezaaid met blikjes en flesjes. Maar mensen en bedrijven mogen nog veel vaker uitgedaagd worden om plastic afval en spullen niet zomaar op de grote hoop te gooien, maar veel bewuster en gescheiden in te zamelen voor recycling. Dan belandt het ook minder snel in de natuur.

Het is een positieve ontwikkeling dat Rotterdam samen met andere partijen 15 miljoen investeert in nieuwe recyclingtechnieken, innovatie en samenwerking in de keten om plastic afval te transformeren tot hoogwaardige grondstof. Zo kan onze havenindustrie wereldwijd een circulair voorbeeld worden voor andere havengebieden. Met deze injectie zijn mijn ogen in ieder geval ook verder opengegaan. De eerstvolgende keer dat ik ga ploggen neem ik niet één, maar – om te beginnen – drie zakjes mee: één voor plastic, één voor statiegeldflesjes en -blikjes en één voor het restafval.