Een deel van het geheel

13 september 2022

De aanrijroute is niet spectaculair, maar eenmaal binnen is het uitzicht op de Maas en het Eiland van Brienenoord wel prachtig. Het kantoor van NPRC, gelegen achter De Kuip, blinkt vooral uit in het bijna huiselijke gevoel dat de open kantoorruimte oproept. Maar het gaat natuurlijk om de binnenvaartschepen bij NPRC. En sinds begin dit jaar hebben ze nog een reden om trots te zijn; het Jong Haventalent 2022 is een van de supply chain engineers van deze organisatie.

Margriet Geluk verwelkomt ons met een hartelijke glimlach. Haar knalroze business suit is een bewuste keuze. “Vanochtend mocht ik optreden in een filmpje voor een havenevent en zo in het roze val ik een beetje op tussen al die grijze pakken”, geeft Margriet met een knipoog aan. Haar liefde voor de haven begon eigenlijk tijdens de Wereldhavendagen, vertelt zij verder. ‘’Mijn vader is oud-marinier en heeft zijn opleiding gevolgd aan de Van Ghentkazerne. Als kind ging ik daarom al met het hele gezin naar dit mooie maritieme event. Ik hoefde dan ook niet lang na te denken toen ik werd benaderd om mee te werken aan de 45e editie van dit jaar.

Ik ben opgegroeid in Berkel en Rodenrijs, onder de rook van Rotterdam. De grote schepen vond ik van jongs af aan al fascinerend en zodra het kon, heb ik mij aangemeld bij het Rotterdam Mainport Institute (RMI), een samenwerking tussen het STC en Hogeschool Rotterdam.” Als supply chain engineer is Margriet sinds 2019 werkzaam voor NPRC, met veel plezier.

“De grote schepen vond ik van jongs af aan al fascinerend.”

“Het was Femke Brenninkmeijer, CEO NPRC, die mij vorig jaar heeft opgegeven voor het Jong Haventalent. De rol van Jong Haventalent is een geweldige leerschool voor mij. Waar ik met interviews nog wel eens moeite had, draai ik daar nu mijn hand niet meer voor om. Wat ik wel lastig vind, is de steeds maar weer terugkomende vraag hoe ik het vind om als jonge vrouw benoemd te worden. Deze vraag wordt nooit aan een man gesteld en ik pleit er dan ook voor dat we er vooral op letten dat de juiste mensen op de juiste plek zitten en niet kijken of dit een man of een vrouw is. Tegelijkertijd vind ik het wel weer leuk om jonge meiden te kunnen inspireren om een carrière in de haven te zoeken.’’

Op RMI heb ik HBO Logistics Engineering gedaan en op dit moment ben ik bezig met mijn scriptie voor Business Process Management and IT aan de Open Universiteit. Best pittig naast een fulltimebaan, waarbij je nog twee dagen in de week nodig hebt voor je studie. Een sociaal leven is wel iets waar ik nu minder aan toekom en om die reden heb ik besloten om volgend jaar, na het afronden van mijn scriptie, een half jaar een sabbatical te nemen. Dan ga ik graag terug naar Australië, waar ik tijdens mijn studie een exchange periode heb mogen doorbrengen. Ik heb daar een aantal goede vrienden aan overgehouden. Het is een voor mij een moment om pas op de plaats te maken en eens goed te bekijken waar ik dan sta in het leven en waar ik naartoe wil.

“Het is echt niet alleen maar een wereld van sjouwen en containers sjorren, er is zoveel meer.”

Maar voor nu besteed ik ook graag mijn tijd aan mijn rol als Jong Haventalent 2022. Dit is een ambassadeursrol die elk jaar wordt uitgereikt door de Jong Havenvereniging. Mijn missie is er echt op gericht om meer digiboys en digigirls de haven in te krijgen. Jongeren op logistieke IT-functies, dat is echt belangrijk! Ook merk ik dat ik vaak de jongste in een boardroom ben. Het hebben van een vrouwelijke CEO brengt wel al een andere dynamiek met zich mee, maar ik mis echt andere jongeren om mee te sparren. Dus meer jongeren op boardroomniveau is een van mijn missies. Mijn opleiding was vrij breed logistiek georiënteerd. Hier merk ik dat er wel een gap is tussen scholen en bedrijven. We moeten meer kansen bieden om scholieren in de keuken mee te laten kijken. De haven is veel dichterbij dan vaak wordt gedacht. Dat moeten we samen veel meer uitdragen. Het is echt niet alleen maar een wereld van sjouwen en containers sjorren, er is zoveel meer. Ik werk op kantoor, maar ben negen van de tien keer buiten de deur en op pad. En ik begrijp wel dat er veel jongeren zijn die voor een baan bij de grote multinationals kiezen, maar waar ik werk, in het MKB, kun je écht het verschil maken.

 

De binnenvaart is ook niet het eerste waar jongeren aan denken wanneer zij beginnen met werken. Het is dan ook zorgwekkend dat de aanmeldingen voor de opleiding van binnenvaartschipper drastisch zijn teruggevallen. Ik dacht altijd dat ik bij een grote rederij zou starten en nu ben ik bezig met droge bulk in de binnenvaart. Dat ik hier terecht ben gekomen heb ik echt aan mijn netwerk te danken. Door een goed netwerk word je alert gemaakt op zoveel mogelijkheden. Bij NPRC krijg ik veel kansen. Die kansen moet je overigens wel zelf zien en pakken, het gaat niet vanzelf.

Mijn toekomst ligt ook zeker in de haven, je bent een deel van een groter geheel en de processen die achter de logistiek liggen, blijven mij telkens weer intrigeren. Zoals hoe er zonder de door ons aangevoerde moutvoorraad geen biertje voor jou en mij is. Wie had dat gedacht. Bedrijven moeten de consument hier meer bewust van maken, van deze zogenaamde inbound producten. Zelf ga ik bijvoorbeeld ook af en toe mee met schippers. Ik moet zien hoe het in het er in het echt eraan toegaat; het laden, het lossen en de dagelijkse zorgen van een schipper. Zo kan ik voor de klant betere inschattingen maken. Ik kan iedereen aanraden om een kijkje in de praktijk te nemen als de kans zich voordoet.

Door klimaatverandering zijn wij ook in binnenvaart genoodzaakt om naar de toekomst te kijken. Maar niet alleen klimaatverandering, ook digitalisering en automatisering vragen om een nieuwe werkwijze. Daar komt data delen bij kijken en daar kunnen wij nog 10 jaar over praten, maar dan gebeurt er niets. Zo zie ik het voor de logistiek wel gebeuren dat we richting een volledig automatisch planningssysteem gaan. Veranderende banen zijn hierdoor onvermijdelijk, maar we kunnen wel meer aandacht besteden aan de klantrelatie. Zo krijgen we meer ruimte voor de menselijke kant wanneer de digitaliseringsevolutie zich voltrekt, want het contact met de schipper zal altijd noodzakelijk blijven.

Ik hoop over tien jaar nog steeds een toffe functie in de haven uit te oefenen. Een functie in business process management & IT, gerelateerd aan mijn huidige opleiding. Die brugfunctie tussen commercie en de IT en daarbij de supply chain beter maken door middel van IT. Zo werk ik nu samen met de IT-campus om nog meer jongeren te interesseren voor een IT-job in de haven. Zo laten we zien dat IT zoveel veelzijdiger is dan alleen maar programmeren. Er zijn uitdagingen die wij met IT kunnen oplossen en in de logistiek in de Rotterdamse haven ben je een deel van een groter geheel. Dat is mij heel veel waard.

Tekst

Joan van Winsen

Beeld

Lennaert Ruinen

Meer artikelen

Alle ballen hooghouden

13 september 2022

Als je mij 4 jaar geleden zou vragen of ik ooit columns zou schrijven, dan had ik direct met ‘nee’ geantwoord. En zie mij nu...

Lees het hele artikel

Gigantische legoblokken als kunstverdediging

13 september 2022

Mariene bioloog Leon Haines (28) en waterbouwer Jaime Ascencio (30) hebben dé oplossing voor het erosieprobleem en de verdwijning van riffen: een soort legoblokken –...

Lees het hele artikel