Een machine die altijd draait

3 januari 2020

De haven blijft een apart fenomeen: fysiek, aanwezig en toch ongrijpbaar. Voor wie iets met de haven heeft is het geen uitgestrekt industriegebied. Het voelt eerder als een dorp, een gemeenschap. De wereld is er klein en tegelijk eindeloos groot. Alle windstreken en culturen komen er samen, en toch voelen Waalhaven en Maasvlakte als thuis.

Wie de haven in het hart draagt, deelt die trots met vele anderen. Dat blijkt wel uit het succes van dit magazine. Al tien edities lang delen we hier meningen en verhalen. Uit al die verhalen straalt de trots op de haven je tegemoet.

Waar zit hem dat in? Ik denk in het onzichtbare; de onzichtbare kant van de haven is het mooist. Achter ieder schip, iedere container, iedere vrachtwagen gaat een wereld schuil. Het lijkt alsof alles vanzelf op elkaar aansluit. Schip meert af, lost en laadt en vertrekt weer terwijl de lading al naar het achterland vertrekt.

Op volle toeren

Niets is minder waar: iedere beweging, zichtbaar en onzichtbaar, wordt gepland en bedacht. Bij nacht en ontij gaan waterklerken aan boord van schepen. Koeriers gaan van terminal naar terminal. Planners puzzelen 24 uur per dag aan ligplaatsen, kranen, vaarschema’s en sleepboten. Het hele apparaat van de haven draait iedere minuut van de dag op volle toeren.

Vanaf een afstand lijkt alles traag te gaan. Een schip van 400 meter ligt niet zomaar aan de kant. Een trein van 600 meter lang is snel ingehaald en de rechterbaan van de A15 is gevuld met vrachtwagens. Maar de massa en schaal maken het groots en imponerend. Tienduizenden keren per jaar meert zo’n zeeschip af.

Het resultaat daarvan is zichtbaar. In de cijfers, de beelden en de verhalen. Voor iedereen die in en om de haven werkt is dat zichtbaar in zijn of haar eigen werk. Een groot deel van de trots zit hem erin dat de kleine bijdrage die iedereen elke dag levert zichtbaar is op het water, op de kades en op de weg.

De volgende stap

Achterover leunen is er niet bij, want de machine moet blijven draaien. En het is een machine waar we trots op zijn. Natuurlijk kan het altijd beter en we zijn nooit klaar met het werk, met verder ontwikkelen. Met bedenken hoe alles beter kan, wat de volgende stap moet zijn. Hoe worden we slimmer, hoe worden we groener?

Die vragen roepen om een antwoord, maar ondertussen moet het apparaat blijven draaien. Dat lukt, dag en nacht, omdat we weten wat onze eigen kleine bijdrage doet voor de haven. Daarom voelt het als thuis: het is nooit af, maar als je vindt dat iets beter of anders moet, sta je zelf aan het roer. En daarom zijn we trots op dat enorme complex van bedrijven en installaties. De haven is van ons, omdat we er allemaal iedere dag voor zorgen dat het beter wordt. En dat is het mooie van dit magazine: al tien edities lang barst het van zulke verhalen. Verhalen die het waard zijn om te lezen, omdat de haven zonder die verhalen niet bestaat.

Tekst

Gerrit Peekstok

Beeld

Lennaert Ruinen

Meer artikelen

De Verkeersonderneming: met elkaar op weg voor een betere mobiliteit in de regio

3 januari 2020

De aanleiding was de aanpak van de A15 ruim tien jaar geleden. De Verkeersonderneming, met als doel het bevorderen van de verkeersdoorstroming en bereikbaarheid, werd...

Lees het hele artikel

Maritime by… Samenwerken en samen werken

3 januari 2020

The war on talent is hevig, om maar eens een open deur in te trappen. Dat geldt voor heel veel sectoren, maar zeker ook voor...

Lees het hele artikel