ONTROTTERDAMMEN

Hand in hand, dat kun je ook zeggen over een introductie en een afscheid. Waar de een is, is de ander. Bij FERM ben ik op 1 januari vanuit een allesbehalve frisse nieuwjaarsduik te water gegaan in een warm bad, dus ik kan mee geen andere eerste stap voor deze column bedenken dan me eerst tot Evelien Bras te wenden. Onder haar leiderschap heeft FERM Rotterdam zich ontwikkeld tot een succesvolle publiek-privaat platform, dat een grote bijdrage heeft geleverd aan de cyberweerbaarheid in de haven. Vanuit die rol heeft ze de afgelopen jaren tevens deze pagina gevuld, en heeft ze nu behalve haar scepter ook haar pen aan me overgedragen. Ik wens haar via deze weg graag nogmaals een behouden vaart!

Het grotere nieuws vanuit FERM is natuurlijk dat we op die datum een landelijk platform zijn geworden. Onze missie voor 2025 en verder is om ver buiten Rotterdam en Moerdijk ook de uitdagingen rond digitalisering en cyberveiligheid bij de havens van Amsterdam, Groningen, Vlissingen, Gent en Terneuzen te lijf te gaan. We werken daarom achter de schermen om de website ferm-rotterdam.nl in lijn met onze nieuwe, nationale uitstraling te ‘ontrotterdammen’. Geen werkwoord dat ik ooit dacht in de mond te (hoeven) nemen, maar het is voor een goed doel en een mooie visie. In het voorjaar mag je het resultaat verwachten.

Een tip die ik van Evelien voor deze column nog meekreeg: maak het persoonlijk. Het is geen nieuwspagina – dus excuses voor de voorgaande 100 woorden over onze ambitie voor 2025. Maar wellicht is het aardig om te delen hoe ik zelf in het vak gerold ben?

Mijn vader werkte decennialang in een fabriek in de Europoort. Op bepaalde dagen had hij dienst vanuit huis en kon hij op afstand de zaak runnen. ‘Maar hoe weten ze dan dat jij degene bent die achter de controls zit?’, vroeg ik hem twintig+ jaar geleden. Nou, dan werken we met een persoonlijk wachtwoord. Dat wachtwoord? De naam van onze honden…

De menskant van informatieveiligheid heeft me mede daarom altijd aangesproken. ‘Cyber’ is immers veel meer dan IT en hardware. En hackers zijn niet louter uit op diefstal van informatie. Toegang tot bepaalde gegevens kan al voldoende zijn. Ook is hacken niet beperkt tot ingewikkelde aanvallen met virussen, ransomware en IT-gereedschap. Een hacker weet namelijk dat de beste manier om informatie te bemachtigen nog altijd is er simpelweg naar te vragen. En dan zijn de antwoorden cruciaal.

Kortom, de menskant is bepalend in informatieveiligheid. En daarmee ook samenwerking aan de menskant. Informatievoorziening, kennisdeling, trainen en oefenen. Digitale aanvallen vormen een steeds grotere dreiging voor het goed functioneren van de nautische en logistieke processen, en dat beperkt zich niet tot Rotterdam. Ik kijk er erg naar uit om die uitdaging gezamenlijk met de andere zeehavens aan te gaan. Want samen staan we FERM.