MINDER WIRWAR, MEER HANDEN!

Als procesoptimalisatiespecialist hoor ik het vaak: “We hebben te weinig mensen.” Dat kan best waar zijn, maar het zet me ook aan het denken. Hebben we onze processen en werkzaamheden niet te ingewikkeld gemaakt? Hoe vaak doen we dingen die misschien eenvoudiger of zelfs overbodig zijn, maar die blijven bestaan omdat “we dat altijd al zo deden”?

Kijk bijvoorbeeld naar de vele initiatieven rondom verduurzaming, innovatie, de brancheverenigingen, hubs, locaties en programma’s. Deels een goede zaak, maar welke voegen écht waarde toe? En hoeveel initiatieven ontstaan uit een behoefte om zelf iets bijzonders te doen, of omdat iemand wil laten zien dat ook zij bezig zijn? Dit soort initiatieven en organisaties slurpt tijd, energie en mankracht, en brengt vaak procesverstoring met zich mee. Je kan bijvoorbeeld inmiddels je hele week vullen met het bezoeken van evenementen. Sommige zijn hierin super goed, bij andere vraag je je af waarom het moet.

Een ander fenomeen dat opvalt, is de wildgroei aan besturen. Bij sommige initiatieven zijn er meer bestuursleden dan mensen die daadwerkelijk operationeel actief zijn. Daarbij valt op dat deze initiatieven ook nog eens kunnen rekenen op flinke overheidssupport, door gemeentes, provincies of landelijke overheid. Natuurlijk is goed bestuur belangrijk, maar soms lijkt het erop dat de bestuursfunctie zelf belangrijker wordt dan het doel waar het initiatief mee bezig is (of zou moeten zijn). Hoe vaak wordt er een initiatief gelanceerd om écht bij te dragen of is het toch meer een ego-ding?

Bestuurders willen vaak geïnformeerd blijven en bedenken vanaf een afstand beleid dat de mensen op de werkvloer moeten uitvoeren. Maar voegt die rol écht iets toe? Heeft het initiatief écht impact? Of zouden we niet meer moeten samenwerken, krachten bundelen zoals bijvoorbeeld de IRO en NMT al doen, in plaats van alle versnipperde inspanningen?

Zelf heb ik me voorgenomen om in 2025 drie praktische certificaten te halen. Niet omdat ik de nieuwe kraanspecialist of top-lasser wil worden, maar om ook eens praktisch ingezet te kunnen worden op de werkvloer. Het voelt alsof ik zo meer waarde kan toevoegen en beter kan begrijpen wat er echt speelt in de operatie. Mijn eerdere operationele ervaringen op de schepen en de yard bij mijn eerdere werkgever heb ik altijd erg mooi gevonden. Dat wil ik een stukje terugbrengen.

En daarmee wil ik ook een oproep doen aan de vele initiatieven, bestuurders maar met name aan overheden: GUN DE HAVEN MINDER WIRWAR EN MEER HANDEN.

Laten we proberen wat rust te brengen in de chaos, kwaliteit boven kwantiteit en kunnen we misschien allemaal letterlijk een handje toe steken waar dat echt nodig is?!