‘MIJN WIEG STOND OP EEN OUDE HAVEN- SLEEPBOOT’

Ze groeide op op een sleepboot, speelde met haar broer op de scheepswerven van Boele Bolnes en DAMEN Shiprepair Rotterdam als iedereen naar huis was en werkt nu bij Loodswezen Rotterdam-Rijnmond in de Europoort. Angela Stelt (35) breng je niet snel van haar stuk als het over de haven gaat.

“Ja, mijn wieg stond op een oude havensleepboot, de Maaskade. “Vader stond in de stuurhut en moeder op dek. Terwijl mijn moeder dus niks met het water had. Ze had geleerd voor doktersassistente en ineens stond ze met zware trossen aan dek, was ze matroos.’’

Oma en opa Stelt hadden ook een sleepboot, de Limburgia, die was net even groter, afgerond 28 bij 6 meter. Negen jaar lagen ze naast elkaar bij de werf van Boele in Bolnes, als huisslepers. “Toen ik een jaar of 5 was namen mijn ouders de Limburgia over en gingen mijn grootouders aan wal in Ridderkerk. De Limburgia had een kleine roef van 3 bij 4 meter en onder een luik de hutten en de badkamer. Als we voeren riep pa van boven: ‘niet te veel water in bad, anders loopt het over…’ Hahaha.’’

Boele werd daarna door DAMEN overgenomen en Angela’s ouders verhuisden met de sleepboot mee naar DAMEN Schiedam. “Maar ja, we moesten naar school. In Bolnes. Mijn broer en ik zijn dus grotendeels door mijn oma en opa opgevoed.’’

‘’Toen we een aantal lessen misten door de nieuwe situatie vanaf DAMEN, kon het niet langer dat mijn broer en ik vanaf Schiedam naar school werden gebracht in Bolnes. Mijn ouders besloten dat we naar een internaat moesten, in Zwijndrecht. Ik was toen 11 en we verhuisden ook van school; de laatste groep (8) heb ik op de nieuwe basisschool in Zwijndrecht afgerond.

‘Vijf jaar lang zat ik bij Smit, tussen allemaal kerels, volcontinu sleepboten in te plannen’
“Bij het internaat kwamen mijn broer van 13 en ik, net 11, op een goed moment binnen. Tussen kinderen die er van jongs af al zaten. Mijn broer kreeg heimwee, dat was lastig voor mijn ouders, maar hij is er na een paar maanden overheen gegroeid en heeft het daarna prima naar zijn zin gehad. En nu is hij op zijn 36e een drukbezet freelance kapitein (binnen- én zeevaart) en instructeur.’’

Zelf had Angela moeite om een baankeuze te maken. Op het water, aan boord, dat was het niet. En dus koos ze voor een studie communicatie en marketing. Maar na die -nota bene bij het Havenbedrijf Rotterdam- te hebben afgerond, was een baan in die richting vinden niet eenvoudig. Door haar havennetwerk hoorde ze wel snel dat er bij de Watertaxi, op het kantoor bij Hotel New York, een zwangersschapsvervanging voor de receptie werd gevraagd. Daar kon ze direct beginnen.

Toeval bestaat niet, veel van de stuurlui van de Watertaxi werkten ook bij Smit. Van de sleepboten. De overstap was dus snel geregeld. “Als enige vrouw zat ik, geboren op een sleepboot, vijf jaar lang, tussen allemaal kerels, volcontinu sleepboten in te plannen. Ja ook die van mijn ouders, zo af en toe. Smit had dergelijke kleine havenslepers niet, dus als het zo uitkwam, mochten ze opdraven.’’

‘JA, IK KEN ELKE NEDERLANDSE EN VLAAMSE HAVEN VAN BINNEN EN BUITEN. ALS ER DUS IETS GEREGELD MOET WORDEN IN EEN HAVEN WEET IK DE WEG.’

‘Ik ken elke Nederlandse en Vlaamse haven van binnen en buiten’
Op een gegeven moment werd Smit door Boskalis overgenomen en later werd het Kotug-Smit. Dé kans om de open plek op de marketing- en communicatie-afdeling in te gaan vullen. Eindelijk een baan die aansloot bij haar studie, maar na bijna drie leuke jaren wilde ze wel verder kijken dan de havenslepers en zag ze ineens de vacature bij het Loodswezen. En daar was ze de gedroomde kandidaat. Een studie én ervaring in de communicatie én ook nog eens op het water geboren.

Vanaf het regiokantoor in de Europoort (Pistoolhaven) worden loodsen van en naar zee gebracht. Daarnaast zit er de facilitaire tak van Loodswezen Rotterdam-Rijnmond, het kantoorpersoneel en dus ook de afdeling marketing- en communicatie gevestigd. Angela is er de laatste 2,5 jaar manager, samen met twee collega’s. Loodswezen Rotterdam-Rijnmond loodst jaarlijks met zo’n 220 onafhankelijke professionele loodsen rond de 56.000 schepen veilig en vlot de havens in en uit. In dit druk bevaren gebied, vol terminals, raffinaderijen en chemische fabrieken, dragen ze in belangrijke mate bij aan de veiligheid.

‘Dok 8 bij DAMEN was onze achtertuin’
Haar favoriete plek in de haven is niet zo moeilijk. “De plek waar ook de foto is gemaakt, de werf van DAMEN in Schiedam. We hadden daar als gezin een pasje om de werf op te komen. De boot lag er aan de kade. We klommen in kranen en ravotten op het terrein bij dok 8. Dat was onze achtertuin. Een fantastische tijd. Nu was het met het foto’s maken een vreemde gewaarwording. De veiligheid is er enorm aangescherpt. We kregen een helm, een veiligheidsbril, en er liep iemand met ons mee en de directeur moest toestemming geven voor de foto’s. En ja, ik wilde netjes zijn, voor de foto. Uiteraard geen gebruikelijke kleding voor iemand die een scheepswerf betreedt.’’

Tot slot: welk lid van de Havenvereniging wil jij in de volgende Onze Haven zien? “Ik geef het stokje graag door aan Hanna Roukema, Commercieel Manager bij ROG Shiprepair.’’

Hart voor de Rotterdamse haven
Al 85 jaar is de Havenvereniging Rotterdam dé plek waar professionals en particulieren met een hart voor de haven elkaar ontmoeten en prachtige verhalen vertellen. Verhalen die het waard zijn in dit magazine te delen. Dat gebeurt in deze nieuwe rubriek ‘Hart voor de Rotterdamse haven’. Een idee van de Havenvereniging, om haar leden een mooi podium te geven. Dit keer Angela Stelt (35), marketing- en communicatiemanager bij het Loodswezen Rotterdam- Rijnmond.