Dat is het motto van Robin Siep en Jörgen van der Meer, twee enthousiaste In-Situ Machining Engineers bij Goltens. “Als er geen gereedschap beschikbaar is, maken we het gewoon zelf.” Hun vak getuigt van precisie en toewijding. Met name het slijpen van krukassen van scheepsdieselmotoren vereist vakmanschap en gebeurt aan boord. Overal ter wereld. Hoe vinden zij de juiste balans in hun avontuurlijke bestaan?
De 32-jarige Robin Siep begon zijn carrière bij Goltens Rotterdam toen hij zestien jaar was. De eerste dagen als stagiair herinnert hij zich nog levendig. “Vier dagen naar school, en op vrijdag op mijn scootertje naar de werkplaats in Spijkenisse. Het was er net een speeltuin.
Bij het leerbedrijf van RDM leer je alleen de basis van de metaaltechniek: draaien, frezen en kotteren. Maar Goltens gaf mij daarna de kans mezelf tot een echte vakspecialist en later on-site machining engineer in de buitendienst te ontwikkelen. Ik analyseer het probleem en repareer de dieselmotoren ter plaatse. Dat is negen van de tien keer op een groot zeeschip of powerplant in het buitenland.”
Alleenheerser
Goltens is sinds 1965 dé specialist in slijpen van krukassen in scheepsdieselmotoren. “De Noorse autodidact Sigurd Golten ontwikkelde als eerste gereedschap om dit slijpen aan boord van het schip mogelijk te maken”, vertelt Jörgen van der Meer, een van de collega’s van Robin. “Daarvóór moest het hele motorblok via een gat in de scheepswand uit de machinekamer worden getakeld. Het duurde dan maanden voordat het weer teruggeplaatst kon worden.
Door een octrooi op zijn uitvinding was Goltens 25 jaar alleenheerser op de markt. Nu zijn er wel concurrenten, maar als niemand een oplossing weet, bellen ze toch ons. We hebben wereldwijd 23 vestigingen, waarvan de grootste in Singapore. In Spijkenisse hebben we de meest gespecialiseerde machines en materialen in huis.”
Jörgen van der Meer is 59 jaar. De ervaren rot in de metaalindustrie begon net als Robin als leerling bij de RDM. Daar werkte hij vervolgens zo’n 18 jaar in de fabriek, en na een vervolgstudie een aantal jaar als werkvoorbereider op kantoor. “De hele dag op een stoel zitten, ik besefte al snel dat ik daar te onrustig voor was”, lacht hij. “Ik wilde terug naar de werkvloer. Na het faillissement van RDM kwam ik bij een bedrijf terecht dat elektromotoren voor de HSL-lijn maakte. En tien jaar geleden rolde ik min of meer per toeval bij Goltens binnen. Het leuke is dat ik nu weer stagiairs van de RDM-leerschool begeleid. Dat maakt de cirkel rond.”
[caption id="attachment_2899" align="alignnone" width="1024"] LRPD[/caption]Van wanten weten
Goltens zorgt goed voor zijn medewerkers, vindt Jörgen. “Je weet bij ons nooit hoelang je in het buitenland moet blijven en het zijn lange werkdagen. Naarmate je ouder wordt, wordt dit zwaarder. Ik wilde vaker dichter bij huis werken, en dat kon. Een paar keer per jaar voor een project naar het buitenland, is nu extra leuk.” Andere collega’s in de buitendienst, zoals Robin, waarderen dit ook. “Klussen in de buurt, zoals in de haven van Rotterdam, moeten tenslotte ook gebeuren. Als ik zelf weken van huis ben geweest, is een dagje met mijn dochter naar Monkey Town toch echt leuker dan een dag bij de ECT. Onze manager begrijpt dit.”
Tijdens het werk op locatie is het ook efficiënt om iemand op de zaak te hebben die van wanten weet. “Als ik iets nodig heb, doet Jörgen alvast het voorbereidende werk in de tijd die ik onderweg ben. Hij weet precies waar ik het over heb. Onze klant is hierdoor sneller geholpen.”
‘De ene week ben ik bezig bij een containerterminal op de Maasvlakte, en de volgende week sta ik op een groot schip in de haven van Miami.’
Wat de on-site machining engineers beiden aantrekt in hun beroep is de onvoorspelbaarheid ervan. Geen dag is hetzelfde. Robin: “De ene week ben ik bezig bij een containerterminal op de Maasvlakte, en de volgende week sta ik op een groot schip in de haven van Miami. Soms zit je weken op zee, omdat het schip gewoon doorvaart. Het weer, de locaties, de technische uitdagingen. Het is altijd anders, en dat maakt dit leven avontuurlijk.” Jörgen knikt instemmend. “Precies. Het is ook geen acht tot vijf baan. Als we aan boord van een schip werken, heeft onze opdrachtgever altijd haast. Dan werken we 12 uur op 12 uur af, tot de klus is geklaard. Dat kan weken zijn.”
De echte wereld
Robin was vorige maand nog in Kameroen. “Dat land ken je van televisie, maar het was voor mij weer een eyeopener toen ik er echt was. Je ziet dan de echte wereld, en dat doet wat met je. We klagen soms in Nederland dat we het zo slecht hebben, maar daar hebben ze echt niet veel. En toch zijn de mensen behulp- zaam en willen ze vooruit.” Het is niet alleen het reizen en andere culturen leren kennen dat hun werk boeiend maakt. Het is ook de variatie in de klussen zelf. “We doen veel meer dan alleen scheepsmotoren repareren en het slijpen van krukassen, wat negen van de tien keer op schepen gebeurt”,legt Jörgen uit. “We blazen bijvoor- beeld ook de loskranen in de Rotterdamse haven weer nieuw leven in door alle bewegende kraan- en brugdelen opnieuw te machineren. Een project van jaren, want de terminal moet natuurlijk wel doordraaien.”
Kwaliteit boven snelheid
Het motto van de twee collega’s: gaat niet bestaat niet! Robin: “Als er geen gereedschap beschikbaar is, maken we het gewoon zelf. Soms zijn we langer bezig met het voor- bereiden en maken van het gereedschap dan met het daad- werkelijke werk op locatie. Onze klanten waarderen het als we met creatieve oplossingen komen.” Het belang van hun werk wordt versterkt door het besef dat fouten kostbaar zijn in de wereld van de scheepvaart. “Een kleine fout kan tot aanzienlijke vertragingen en kosten leiden”, stelt Jörgen. “Het draait om precisie. Ik bewonder Robins inzicht en handigheid. Hij is echt een vakman en ziet meteen wat er moet gebeuren. Het is prachtig om te zien hoe klanten reageren wanneer hij de diagnose stelt en uitlegt hoe we hun probleem gaan oplossen.” Robin glimlacht bescheiden. “En ik bewonder Jorgens rust. Hij blijft kalm, zelfs in de meest stressvolle situaties. Soms hebben we te maken met klanten die erg ongeduldig zijn, en op het irritante af communiceren, maar Jörgen laat zich niet gek maken. Kwaliteit is in ons vak belangrijker is dan snelheid.”
Pluspunt
De twee collega’s vullen elkaar perfect aan en kunnen het, ook als een lange werkdag erop zit, goed met elkaar vinden. Jörgen: “Uit eten, een biertje drinken, en gewoon ontspannen. We praten over het leven, onze gezinnen, voetbal – alles eigenlijk.” Robin knikt. “Het is belangrijk om in dit werk, waarin je soms weken van huis bent, een goede balans te houden tussen werk en privé. Werken om te leven, niet leven om te werken, zeg ik altijd. Tijdens mijn werk geef ik alles. Als ik weer thuis ben, wil ik graag tijd doorbrengen met mijn gezin. Mijn dochtertje is pas drie jaar oud, en ik wil geen moment missen. Vaak ben ik weken achter elkaar van huis. Dat zie ik ook wel weer als pluspunt. Het geeft mij de flexibiliteit om op doordeweekse dagen juist weer vrij te kunnen zijn.”
Onder de lat
Jörgen hecht ook aan zijn vrije tijd. “Regelmatig sporten om fit te blijven. En het opknappen van oldtimers is een passie die ik al mijn hele leven koester. Met name Volkswagen Kevers en Zundapp brommers. Sinds drie jaar heb ik een klassieke Volkswagen camper. Niet meer om continu aan te klussen, maar om samen met mijn vrouw mee te reizen.” Robin glimlacht: “Dat sporten schiet er bij mij door het vele reizen voor mijn werk helaas wel bij in. Ik stond zelfs een tijdje bij clubs als Feyenoord en Roosendaal onder de lat.
Maar soms moet je keuzes maken. Tegenwoordig besteed ik mijn vrije tijd graag aan leuke dingen doen met mijn gezin. Dat geeft mij meer voldoening dan een potje voetbal.”
Christiaan Kromjongh is naast medewerker van de afdeling Veel Voorkomende Criminaliteit Nautisch, ook wel nautische zaken genoemd, lid van het Landelijk Team Onderwater Zoekingen (LTOZ)....
Lees het hele artikel Kan artificial intelligence (AI) de haven ondersteunen bij de explosieve groei en de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd? Kan het tekort aan arbeidskrachten worden opgelost...
Lees het hele artikel