Werken in de Rotterdamse haven

13 september 2022

Weinig werkplekken zijn zo dynamisch als de Rotterdamse haven. Geen dag is er hetzelfde, op het indrukwekkende uitzicht raak je onmogelijk uitgekeken. De relaxte sfeer en no-nonsense aanpak maken dat iedereen zich er thuis voelt. Waarom er zoveel vacatures openstaan in de Rotterdamse haven, dat is voor deze zes havenhelden een raadsel. Zij zouden voor geen goud hun baan willen ruilen met een job buiten de haven.

De havenhelden werken bij de diverse havenbedrijven die zijn aangesloten bij het online platform Werken in de Rotterdamse Haven. Bedrijven met ieder een eigen expertise en een gezamenlijke passie voor de Rotterdamse Haven. Op het platform maak je kennis met het werk en de opleidingsmogelijkheden van de havenhelden. Werken in de Rotterdamse haven is géén uitzendbureau of tussenpersoon. De contactpersonen zijn vertegenwoordigers van de havenbedrijven. Je komt dus meteen in dienst bij één van de aangesloten bedrijven. Van de Moerdijk tot de Maasvlakte en van stukgoed tot containers.

Toby Slager (28), allround sjorder bij International Lashing Service

‘’Voor mezelf had ik een lijstje gemaakt met punten die ik belangrijk vind in mijn werk: fysiek bezig zijn, actief in de buitenlucht, nul stress, in een groot team zodat je nooit zonder gespreksstof zit of op elkaar uitgekeken raakt. Op basis van deze punten ben ik gaan zoeken: geen baan kwam destijds – 8,5 jaar geleden – dichter bij mijn wensen als die van allround sjorder.

Daar komt nog bij dat ik bovengemiddeld verdien voor omgerekend een 32-urige werkweek. Wij draaien twee dagdiensten, twee avonddiensten en twee nachtdiensten en zijn vervolgens vier dagen vrij. Die nachtdiensten hakken er wel in, maar ik krijg daar veel vrije tijd voor terug. Het salaris van mijn vrienden, nagenoeg even oud, is beduidend lager dan dat van mij. En zij moeten daar in uren meer arbeid voor verrichten.

De haven is zo’n andere wereld. Er zijn indrukwekkende foto’s in omloop van tornado’s op zee. Dat adembenemende panorama heb ik op de Tweede Maasvlakte in real life. Na werktijd, op het nabijgelegen strand springen we weleens met elkaar de Noordzee in, bezweet, onder het smeer, in onze onderbroek, héérlijk. De haven is machtig mooi. In de haven hoor je geluiden die je elders niet hoort, de geluiden van bewegende kranen, van straddle-carriers. Wie al een tijdje meedraait in de haven, ontwikkelt als vanzelf een zesde zintuig. Aan de hand van geluiden weet je wat er gaande is.

ILS geeft je de mogelijkheid de studie medewerker havenoperatie te volgen bij het Scheepvaart en Transport College. Met de juiste mentaliteit kan iedereen sjorder worden. Sjorren, het zeevasten van scheepslading, vraagt om doorzettingsvermogen. Er zijn dagen bij dat je bij min 10 in een hagelbui staat te werken. Met als positief gevolg dat je veel weerstand opbouwt. Ziek ben ik zelden.”

‘’Een werkdag afsluiten met een duik in de Noordzee.’’

Zoë Lierop (20), medewerker customer service MRT

‘’Mijn tante Marja nam mij als klein meisje geregeld mee naar haar werk bij Matrans Rotterdam Terminal (MRT) in Pernis. Die drukte, die dynamiek, al die zeecontainers, ik vond het allemaal zó gaaf. De haven heeft mij altijd getrokken. Ik wilde dan ook niets liever dan in haar voetsporen treden. En dat is ook gebeurd, tweeënhalf jaar geleden. Dankzij mijn tante, de zus van mijn vader, kon ik bij MRT aan de slag.

Een tijd lang waren we directe collega’s op de frontdesk. Inmiddels ben ik op een andere afdeling, de customer service, werkzaam. Op deze afdeling heb ik een grote aluminium klant van MRT onder mijn hoede. Ik ben het vaste aanspreekpunt voor de klant, ik stel de los- en laadlijsten op, maar ik regel bijvoorbeeld ook dat voor aflevering de vogelpoep wordt verwijderd van de bundels aluminium. Ik heb een veelzijdige baan. Geen dag is hetzelfde. Elke dag is het puzzelen, dat maakt mijn baan zó leuk. Hoe meer regelwerk, hoe liever. Ik houd niet van nietsdoen.

Noors versta ik niet. De communicatie met klanten verloopt in het Engels. Ik gooide het laatst in de groep, dat ik misschien een studie Noors moet gaan volgen. Bij MRT stimuleren ze je het beste uit jezelf te halen. Opleidingen worden volledig vergoed, mits je deze met succes afrondt. Zo heb ik nog niet zo lang geleden mijn diploma voor expediteur behaald, op kosten van het bedrijf. Ik woon in Rhoon, in een kwartiertje ben ik met de auto op mijn werk, ideaal. Ik zou niet graag in de stad willen werken. Niet zozeer voor de afstand, want die is overbrugbaar. Ik vind de sfeer in de haven veel relaxter. Iedereen is recht voor zijn raap, en dat is fijn werken.”

‘’De sfeer in de haven is veel relaxter dan in de stad.’’

Dennis van Roosendaal (38), QHSE Manager bij MRT

‘’QHSE staat voor Quality, Health, Safety en Environment. Op deze vlakken geef ik vorm aan het beleid van Matrans Rotterdam Terminal (MRT). Dat de processen gestroomlijnd lopen, dat de regels worden nageleefd, dat is mijn verantwoordelijkheid. De afgelopen periode heb ik me hoofdzakelijk beziggehouden met het opzetten van een integraal kwaliteitsmanagementsysteem. Onderdeel van dit systeem is onze app IRIS waaruit iedereen binnen MRT informatie kan putten en waarin tegelijkertijd razendsnel – binnen een minuut – een melding kan worden gedaan. Die melding kan van alles zijn: een onveilige handeling of situatie, een schade, onvolledige documentatie, alles wat hindert dat een bepaald proces niet vlekkeloos verloopt. Door deze app hebben we met z’n allen beter inzicht in wat er speelt op de terminal. Aan mij de taak om de meldingen te beoordelen, uit te zetten binnen de organisatie en erop toe te zien dat deze een correcte opvolging krijgen.

MRT is mijn bijna-buurman, in mijn achtertuin hoor ik onze machines. Ik woon mijn hele leven al in Pernis en dat zal ik blijven doen. Pernis blijft boeien. Geen plek zo fascinerend als de Rotterdamse haven.

Als 15-jarig jochie ben ik als stagiair begonnen bij Vopak. Anderhalf jaar geleden nam MRT een groot aluminiumaccount over van Access World waar ik destijds in dienst was. Op verzoek van de klant en MRT ben ik meeverhuisd.

Het vakmanschap staat bij MRT hoog in het vaandel. Havenarbeiders zijn sowieso trotse mannen, en vrouwen. Ze zijn niet bang om te zeggen wat hen dwarszit. Ik houd van dat opendeurbeleid. Ik begrijp werkelijk niet waarom er duizenden vacatures openstaan in de haven. Wie wil hier niet werken in zo’n dynamische omgeving? Waar elders zijn de mogelijkheden zo groot als in de haven?”

‘’Wie wil er niet werken in zo’n dynamische omgeving?’’

Reza Ghandi (40), stackerdraaier via Transcore

‘’Het is in één seconde gefikst, letterlijk in één handomdraai. Een stackerdraaier draait vanaf het platform de twistlocks, stackers in jargon, in of uit de cornercasts van de containers. De stackerdraaier zorgt ervoor dat de gestapelde containers niet gaan schuiven als het schip op zee vaart, en dat containers losstaan op het moment dat deze aan wal gehesen moeten worden. Het blijft natuurlijk niet bij die ene seconde. Een beetje schip draagt minimaal drieduizend containers bij zich.

Fysiek zwaar werk? Je bent een vent toch? Je moet het leuk vinden om met je armen te werken, te bewegen, dat wel. We hebben redelijk wat rustmomenten. Als je moet wachten op het volgende schip, kun je even met een collega chillen op de kade In de haven kun je echt heel oud worden. Ik ben geboren in de Iraanse hoofdstad Teheran. Mijn vader was als diplomaat zijn leven er niet zeker en daarom moesten we als gezin vluchten. Ik was drie, vier jaar oud toen we in Hellevoetsluis kwamen te wonen. Vanaf dat moment was ik in de ban van de Rotterdamse haven: spannend en inspirerend tegelijkertijd. Al die grote boten die er werden gelost en geladen, geweldig!

Na zestien jaar in de logistiek te hebben gewerkt, was ik begin 2021 toe aan een nieuwe uitdaging. Een maatje die werkt bij Matrans Marine Services wees mij op Transcore, het uitzendbureau van de Rotterdamse haven als het gaat om het zeevasten van lading. Via Transcore werk ik sindsdien in verschillende terminals op de Maasvlakte. Ik vind het er heerlijk. Het uitzicht, de niet-lullen-maar-poetsen-mentaliteit. Als tegen een geintje kunt, als je meegaat in die flow, dan heb je een wereldtijd in de haven.”

‘’In de haven kun je echt heel oud worden.’’

Michael Romeijn (34), voorman MTC Container Cleaning

‘’Hoe mijn werkdag begint? Ik kies er zelf voor om wat eerder op de zaak te zijn zodat ik rustig een kop koffie kan drinken. Even gezellig ouwehoeren met het team in de kantine voordat we naar de banen gaan. We zijn een hecht team, niemand van ons neemt een blad voor zijn mond en dat werkt heel prettig. Een team bestaat uit 6 reinigers en een voorman. We werken in ploegendiensten, dat betekent dat we de ene week ochtenddienst hebben en de andere week avonddienst. De teams wisselen elkaar dan af.

De reinigers werken voor een groot deel zelfstandig. Als voorman geef ik aansturing waar nodig. Het is mijn verantwoordelijkheid dat alles goed en veilig verloopt op de werkvloer. Zolang de situatie het toelaat, reinig ik volop mee. Eén team, één taak, zo sta ik erin.

MTC Container Cleaning heeft zowel binnen, – als buitenbanen. Bij de buitenbanen reinigen wij de tankcontainers die door de klanten zijn afgezet. Een tankcontainer kan pas van lading, vrijwel altijd een vloeistof, wisselen als deze vanbinnen 100 procent schoon is. Van wasverzachter tot olie, het is heel uiteenlopend wat er vervoerd is met de tankcontainers die wij reinigen. Het is dan ook van belang dat je op de hoogte bent van alle protocollen. Bij de binnenbanen doen we aan begeleid spoelen. Als je dit werk doet, hoef je niet naar de sportschool. We spuiten met hogedrukpistolen van 100 bar. Daar krijg je behoorlijke spierballen van. De chauffeurs rijden met hun wagen en chassis naar binnen. Je zou het simpel gezegd een soort wasstraat voor tankwagens kunnen noemen. Maar het is natuurlijk meer dan dat, want de chauffeurs krijgen een reinigingscertificaat mee als bewijs dat de tankcontainer gereinigd is.

Voordat ik bij MTC Container Cleaning in dienst trad, drieënhalf jaar geleden, werkte ik op een kantoor. Daar kwamen de muren op me af, ik kon mijn energie er niet kwijt. In de haven zit ik echt op mijn plek. De doorgroeimogelijkheden bij MTC maken het voor mij extra interessant. Ik werd er dermate goed begeleid dat ik in no time van onervaren reiniger kon opklimmen tot voorman.”

‘’Door mijn werk hoef ik nooit naar de sportschool.’’

Mike van Herwaarden (60), stukgoedsjorder/stagebegeleider bij Maple Group

‘’Maple Group is een overkoepelend orgaan van Qargo Packers, Snoeck Services, Unilash en Van Veelen Industriële Verpakkingen. Ik werk bij Snoeck Services in de Waalhaven, al 32 jaar met veel plezier. Aan mijn pensioen wil ik nog niet denken. Als mijn gezondheid het toelaat, hoop ik dat mijn baas mij toestemming geeft om na mijn 67ste nog twee dagen te ‘hobbyen’ bij Snoeck. Waar anderen balen dat de vakantie erop zit, heb ik ontzettend veel zin om weer aan de slag te mogen.

In een ver verleden was ik automonteur en pijpfitter. In dat werk kon ik mijn ei niet kwijt. Een vriend van mij werkte in de haven. Hij heeft me er geïntroduceerd. Er ging een wereld voor me open.

Het werk is in de loop der jaren een stuk lichter geworden. In plaats van met motorzagen, werken we nu met elektrische zagen. Vroeger sloegen we vijfduimers er met een hamer in, nu met een spijkerpistool. Stukgoedsjorren is fysiek sowieso minder zwaar dan systeemsjorren. Systeemsjorders zijn beesten van jongens. Zo knap wat zij presteren, dat gesjouw met stangen van 10 tot 18 kilo, diep respect voor hen. Ik houd van stukgoedsjorren omdat het zo divers is, elke dag is anders. De ladingen variëren van 10 kilo tot 1.000 ton. Soms moet je heel inventief zijn om een bepaalde lading veilig vast te zetten. ‘Gaat niet, bestaat niet’ is het motto van Maple Group. Ik denk daar precies zo over. Voor alles is er een oplossing.

Ik hoor jongelui weleens zeggen dat ze niet in de haven willen werken omdat ze bang zijn voor een hernia of versleten knieën. Je kunt in de haven zoveel kanten op, voor iedereen is er een passende job en, niet onbelangrijk, de verdiensten zijn niet mals. Dag in, dag uit in dezelfde houding achter een computer, is dat dan zo gezond?”

‘’Ik hoop dat ik na mijn pensioen in de haven mag blijven werken.’’

Tekst

Dijlan van Vlimmeren

Beeld

Ed van den Hoek

Meer artikelen

Achter de schermen bij de Wereldhavendagen

13 september 2022

Ontstaan in 1978, in de huidige vorm, en sinds 1980 een jaarlijks terugkerend maritiem evenement. Van oudsher bedoeld om het publiek kennis te laten maken...

Lees het hele artikel

“Wij kunnen deze opgave aan”

12 november 2021

Als directeur van het Havenbedrijf Rotterdam staat Allard Castelein voor grote verantwoordelijkheden. Hoewel hij zelf liever over uitdagingen spreekt. Of ambities, nog beter. Niet alleen...

Lees het hele artikel